Chcemy aby podróż dla kota była jak najmniej stresująca, dlatego pytam: Jaki jest bezpieczny lek, uspokajający, że kotek jest senny no i nie tkai aktywny aby zminimalizować stres podczas podróży. Może to być coś z apteki, proszę o radę Tatra waży 3,7kg, proszę o nazwę i ilość, którą mogę podać. Paracetamol dostępny w preparatach takich jak Apap, Apap Junior, Efferalgan , Coldrex, Panadol czy innych jest ogromnie niebezpieczny dla kotów i psów. U kota wywoła zatrucie lub śmierć przy dawce dużo niższej niż u psa. U obu gatunków w najlepszym wypadku doprowadzi do ostrego uszkodzenia wątroby. Dawka toksyczna u kotów jest Najbardziej rozpowszechnionym i uważanym za najbezpieczniejszy środek przeciwbólowy jest paracetamol. Stanowi on lek przeciwbólowy pierwszego rzutu w ciąży. Przez wszystkie trzy trymestry figuruje na liście B, czyli środków, w przypadku których badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały ryzyka dla płodu, ale nie Ten lek przeciwbólowy nie jest zalecany dla szczeniąt poniżej trzeciego miesiąca życia. meloksykam. Lek ten stosowany jest zarówno w weterynarii, jak iw medycynie. W weterynarii stosowany jest w postaci zastrzyków. Ten środek przeciwbólowy powinien być stosowany w ilości: 0,2 miligrama na kilogram żywej wagi zwierzęcia. Travmatin Nie chcę skazywać kota na cierpienie dla kilku % szans na cud. Ale dopóki ona chce, to nie chcę się poddać. Dlatego szukam czegoś, co pozwoli jej godnie i komfortowo walczyć. Leki otumaniające nie wchodzą w grę - nie skazałabym jej na to. Ale może istnieją jakieś środki, które dałyby nam jeszcze troszkę czasu? Probiotyki dla zwierząt. W przypadku probiotyków (stosowanych podczas antybiotykoterapii czy biegunki) możesz zastosować leki z apteki. Jednak pamiętaj, iż flora bakteryjna Twojego pupila różni się od Twojej i dlatego lepiej zastosować probiotyk od weterynarza przeznaczony stricte dla zwierząt. . Już samo to, jak wygląda dorosły bulterier wzbudza kontrowersje. Jedni uważają go za piękne zwierzę, inni zaś za – delikatnie mówiąc – niezbyt urodziwe. Psy tej rasy zostały również mocno pokrzywdzone, przez nieprawdziwe stereotypy krążące na ich temat. Dużo osób odbiera je jako agresywne w stosunku do ludzi i zwierząt, niebezpieczne czy złośliwe. Miłośnicy tej rasy opisują je z kolei jako niezwykle przyjaznych i wrażliwych psich przyjaciół, a także nie mogą się nadziwić ile miłości oraz czułości mieści się w tych małych, jajogłowych psich „gladiatorach”. Jak jest więc naprawdę? Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Bulterier – wygląd i opis rasyBulterier – wzorzec rasyBulterier – charakterBulterier – długość życiaBulterier – zdrowieBulterier – pielęgnacjaBulterier – żywienieBulterier – szkolenie i wychowanieBulterier – szczeniaki i hodowlaBulterier – cenaBulterier – historia rasy, ciekawostkiBulterier – dla kogo (wady i zalety) Bulterier – wygląd i opis rasy Masa 20-35 kg Wysokość w kłębie 30-50 cm Sierść krótka i twarda w dotyku, zimą może być obecny miękki podszerstek Długość życia 10-14 lat CHARAKTERYSTYKA Inteligencja 5/5 Aktywność 5/5 Zdrowotność 4/5 Wymagane doświadczenie właściciela 5/5 Kontakt z dziećmi 4/5 Tendencja do szczekania 4/5 Łatwość ułożenia 3/5 Przyjazność wobec innych psów 2/5 Bulterier – wzorzec rasy Kraj pochodzenia: Wielka Brytania Klasyfikacja FCI: grupa 3 (teriery), sekcja 3 (teriery typu „bull”), o podleganiu próbom pracy decyduje poszczególny kraj Użytkowość: terier Rozmiary średnie, proporcjonalne. Mocne umięśnienie. Głowa o charakterystycznym „jajowatym” wyglądzie, masywna, długa i głęboka. Posiada opadającą ku nosowi linię profilu. Jest dobrze wypełniona. Czaszka prawie płaska, nos czarny z opadającym końcem, mocna żuchwa, zgryz nożycowy, oczy czarne lub ciemnobrązowe, wąskie, uszy małe, trójkątne i osadzone blisko siebie. Szyja długa, umięśniona, łukowato wygięta. Tułów zaokrąglony, klatka piersiowa głęboka. Grzbiet krótki, umięśniony. Ogon nisko osadzony, krótki. Kończyny przednie dobrze umięśnione, równoległe, o długości od podłoża do łokcia równej głębokości klatki piersiowej Kończyny tylne dobrze umięśnione, zwarte, równoległe, dobrze ukątowane. Sierść krótka, lśniąca o umaszczeniu białym (dopuszczalne łaty na głowie) lub kolorowym, gdzie kolor podstawowy dominuje nad białym. FCI dopuszcza również umaszczenie czarne pręgowane, rude i płowe. Bulterier – charakter Bulteriery to psy bardzo towarzyskie, czułe i wierne. Są niezwykle oddane swoim domownikom, uwielbiają zabawę, wspólne okazywanie czułości oraz kontakt z człowiekiem. Bardzo lubią dzieci i na ogół dogadują się z kotami, o ile w okresie szczenięcym zostały odpowiednio socjalizowane. Bardzo często wykazują jednak dominację w stosunku do innych psów. Warto zaznaczyć, że psy te nie będą dobrze znosić nieobecności właściciela oraz samotności, a chcąc zwrócić na siebie uwagę, mogą wykazywać skłonności niszczycielskie oraz tendencję do głośnego i częstego szczekania. Bulteriera cechuje również ponadprzeciętna inteligencja. To, w połączeniu z wrodzoną upartością, silnym charakterem oraz dużymi zasobami energii psa sprawia, że praca z nim nie należy do najłatwiejszych. Tresura tych psów wymaga od opiekuna dużo cierpliwości, konsekwencji i stanowczości. Bulteriery nie mają większych problemów z opanowaniem komend, ale bardzo często zdarza się, że unikają ich wykonywania, z uwagi na swój wrodzony spryt. Nie rzadko mają również problemy z koncentracją. Psy tej rasy wykazują również wysokie zapotrzebowanie na aktywność fizyczną. Konieczne jest więc zapewnienie im adekwatnych sposobów na spożytkowanie energii, takich jak długie i intensywne spacery, ale również zabawy oparte na stymulacji umysłowej. Bulteriery to bez wątpienia psy odważne i czujne, w przypadku zagrożenia z pewnością będą bronić swoich właścicieli. Wobec obcych ludzi zachowują się jednak przyjaźnie i nie wykazują nieuzasadnionej agresji. Znakomicie sprawdzają się w roli psów rodzinnych i do towarzystwa. Wszystkie te cechy sprawiają, że bulterier może być dla nas cudownym kompanem wspólnych przygód, ale decyzja o zakupie pupila tej rasy powinna być dogłębnie przemyślana i podjęta przez właściciela doświadczonego, stanowczego i konsekwentnego w relacji z psami. To, jak wygląda relacja z bulterierem zależy wyłącznie od nas. Należy jednak zdecydowanie zaznaczyć, że według wszelkich kryteriów (również wzorca ustalonego przez FCI) zarówno szczeniaki jak i dorosły bulterier absolutnie nie mają prawa wykazywać agresji w stosunku do ludzi. Bulterier – długość życia Średnia długość życia bulteriera to 12-14 lat. Są to psy stosunkowo zdrowe i wytrzymałe, przy odpowiedniej opiece będziemy mogli się więc cieszyć obecnością naszego psiego towarzysza przez długie lata. Bulterier – zdrowie Bulteriery to psy raczej zdrowe, choć mają skłonność do otyłości. Wykazują również predyspozycje do problemów skórnych na tle alergicznym. Inne choroby, które stosunkowo często możemy spotkać u bulterierów to: Choroby nerek (warto więc regularnie badać mocz psa) Choroby serca (dorosły bulterier powinien mieć co najmniej raz w życiu wykonane badanie echa serca) Dysplazja stawów biodrowych Padaczka Zachowania kompulsywno- obsesyjne Chroniczny niedobór cynku Egzema międzypalcowa Śnieżnobiałe bulteriery wykazują predyspozycję do głuchoty, dlatego należy sprawdzić słuch szczenięcia, zanim zdecydujemy się na jego kupno. Takie badanie może zostać przeprowadzone za pomocą metody BAER (dostępnej w prywatnych klinikach lub na wydziałach medycyny weterynaryjnej). Głuche szczeniaki powinny zostać wyeliminowane z rozrodu i nie brane pod uwagę jako psy hodowlane. Warto również zaznaczyć, że bulteriery mają bardzo wysoki próg bólu. Skutkuje to tym, że często nie dają znać właścicielowi o ewentualnej chorobie. Opiekun powinien być więc szczególnie wyczulony na wszelkie zmiany w zachowaniu psa, świadczące o jego dyskomforcie. Bulterier – pielęgnacja Pielęgnacja bulteriera nie wymaga dużych nakładów finansowych ani czasowych. Utrzymanie sierści w dobrym stanie jest bardzo proste- wystarczy, że raz na jakiś czas usuniemy martwe włosy poprzez przetarcie sierści psa szczotką lub gumową rękawicą. Ważne jest również kontrolowanie stanu uszu lub pazurów pupila oraz systematyczna higiena jamy ustnej. Jeżeli konieczne jest wykąpanie bulteriera, warto sięgnąć po hipoalergiczne szampony z uwagi na skłonności do alergii u psów tej rasy. Pielęgnację bulteriera charakteryzuje więc stosunkowo niski koszt. Bulterier – żywienie Żywienie bulteriera powinno być dokładnie przemyślane i dopasowane do jego masy, aktywności fizycznej oraz użytkowania. Psy tej rasy są dosyć łakome i wykazują predyspozycje do otyłości, dlatego nie powinniśmy przekraczać zalecanej dla nich dziennej kaloryczności. Choć oczywiście możemy korzystać zarówno z komercyjnych karm, jak i zdecydować się na dietę BARF, bardzo ważne jest dostarczenie bulterierowi odpowiedniej ilości białka w pożywieniu, z uwagi na wysoki procent jego masy mięśniowej. Jeżeli mamy do czynienia z psem cierpiącym na alergię pokarmową (co u tej rasy jest dosyć prawdopodobne), wówczas konieczne może być korzystanie z karmy hipoalergicznej lub monobiałkowej. Szczegóły tego, jak wygląda i ile kosztuje taka dieta, warto omówić z lekarzem weterynarii. Bulterier – szkolenie i wychowanie Jak już wspomniano, wychowanie bulteriera powinno odbywać się pod okiem konsekwentnego i stanowczego właściciela, który poradzi sobie z silnym charakterem oraz wrodzoną upartością swojego psa. Intensywne szkolenie powinno zostać wprowadzone już u szczeniaka (warto decydować się na krótkie, a częste sesje tresury z uwagi na tendencje do łatwego rozpraszania się bulteriera). Bardzo ważna jest odpowiednia socjalizacja psa w wieku szczenięcym, zwłaszcza jeśli będzie on mieszkał z innymi zwierzętami. Warto poważnie rozważyć wprowadzenie bulteriera do domu, w którym już mieszka pies (zwłaszcza tej samej płci), ponieważ bardzo prawdopodobne, że będzie dochodziło między nimi do konfrontacji. Choć bulteriery bardzo lubią dzieci, kontakty z nimi powinny odbywać się zawsze pod kontrolą dorosłych. Psy te bowiem są bowiem mało delikatnie, bardzo ekspresywnie okazują czułość, mają mnóstwo energii i są przy tym bardzo silne- bardzo łatwo więc o zupełnie przypadkowe zrobienie dziecku krzywdy. Psom tej rasy należy zapewnić odpowiednio dużą dawkę ruchu oraz wspólnej interakcji z właścicielem. Bulteriery świetnie odnajdą się w takich sportach jak agility, czy flyball. Aby uniknąć rozwinięcia się u psa lęku separacyjnego (co jest niestety częstym problemem ze względu na ich uczuciową, towarzyską naturę), bardzo ważne jest również, aby nie zostawiać pitbulla samego w domu na zbyt długie okresy czasu. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Bulterier – szczeniaki i hodowla Na zakup szczenięcia bulteriera należy decydować się wyłącznie z renomowanych hodowli, zarejstrowanych w ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Przed zakupem konieczne jest upewnienie się, czy szczeniaki posiadają rodowód (a więc faktycznie jest psem rasowym), czy były odpowiednio socjalizowane a także, czy warunki hodowlane były odpowiednie. Warto również obejrzeć rodziców szczeniaka, ocenić ich charakter oraz to, czy wpasowują się w ustalony przez FCI wzorzec. Zgodnie z prawem, psy bez rodowodu mogą być oddane jedynie za darmo. Kupując szczeniaka z pseudohododowli nie tylko wspieramy panujące tam straszne dla zwierząt warunki, ale otrzymujemy psa, niebędącego w rzeczywistości przedstawicielem danej rasy. Takie zwierzę nie spełnia on kryteriów ustalonych przez FCI, wykazuje dużo problemów zdrowotnych (często wynikających z chowu wsobnego) oraz ma zupełnie inny temperament niż pies rasowy. Należy więc bezwzględnie unikać takiego zakupu, mimo faktu, że cena szczenięcia z takiego źródła często wydaje się atrakcyjna. Jeżeli koszt szczenięcia z hodowli jest dla nas za wysoki, możemy również rozważyć zaopiekowanie się za darmo psem przeznaczonym do adopcji. Warto wówczas poszukać naszego nowego przyjaciela w pobliskich schroniskach lub fundacjach niosącym pomoc pokrzywdzonym czworonogom. Bulterier – cena Zakupu szczenięcia bulteriera to wydatek rzędu 2500- 6000 zł w zależności od płci, pochodzenia i opisanych wyżej warunków hodowlanych. Miesięczny koszt utrzymania psa tej rasy (obejmujący podstawowe wydatki związane z żywieniem, odrobaczaniem, zabezpieczeniem przeciwko kleszczami) to co najmniej 200 zł. Trzeba być również przygotowanym na odpowiednio wysoki koszt wyprawki dla szczenięcia, kursów posłuszeństwa czy nadprogramowych wizyt u lekarza weterynarii. Warto także zainwestować w ciekawe dla psa zabawki z uwagi na jego duże zapotrzebowanie na bodźce i stymulację (idealne będą na przykład maty węchowe czy interaktywne gadżety). Bulterier – historia rasy, ciekawostki Bulterier powstał jako krzyżówka buldoga i białego teriera. W XIV wieku jego przodkowie byli wykorzystywani do walki z większymi zwierzętami ( bykami), a gdy to zostało zakazane – do pojedynków z innymi psami lub tępienia szczurów. Dopiero w połowie XIX wieku zostały one przedstawione światu jako psy salonowe i wystawowe. Na szczęście, od tego czasu bulteriery kształtowane były w kierunku psów rodzinnych i utrwalone zostały w nich zupełnie inne cechy niż te, na które kładło się nacisk w przeszłości. Co ciekawe, znane są również bulteriery miniaturowe (często mylnie postrzegane jako ta sama rasa), ale zostały one wykreślone w 1918 roku z listy uznanych ras przez Kennel Club. Bulterier – dla kogo (wady i zalety) Podsumowując, bulterier jest idealnym kandydatem na Twojego nowego przyjaciela, jeżeli: Masz doświadczenie w pracy ze zwierzętami i nie boisz się psa o silnym charakterze Jesteś osobą aktywną fizycznie Masz wystarczająco dużo czasu na intensywne treningi oraz zabawę z pupilem Spędzasz dużo czasu w domu Nie posiadasz w domu innego psa (zwłaszcza tej samej płci) Zależy Ci na psie, który nie wymaga uciążliwej pielęgnacji Nie przeszkadza Ci pies, który jest stosunkowo głośny i szczekliwy Szukasz psa, który budzi respekt tym jak wygląda i będzie dobrym stróżem Szukasz psa o niezbyt dużych rozmiarach Szukasz psa czułego, rodzinnego i wesołego Jesteś przygotowany finansowo na utrzymanie bulteriera Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Jeśli zorientujemy się już, że czworonoga coś boli, nie podawajmy mu leków, które nam samym kiedyś przyniosły ulgę. Środki przeciwbólowe dostępne w aptekach bez recepty zastosowane u psa przynoszą często więcej szkody niż pożytku. Główne objawy nietolerancji na leki zawierające kwas acetylosalicylowy to: nudności, wymioty, drżenie mięśni, alergiczne reakcje skórne lub krwawienia z przewodu pokarmowego. Środków z jego zawartością nie wolno podawać sukom spodziewającym się potomstwa (w okresie ciąży może uszkodzić płody, a w ostatnich jej dniach opóźnić poród) ani psom na tydzień przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi. Leki na bazie kwasu acetylosalicylowego to aspirin, alka-seltzer, polopiryna, polopiryna S, alka-prim, analgan, anapiryna, ascalin, ascodan, aspimag, asprocol, calcipiryna, etopiryna, polopiryna C, tabletki od bólu głowy, tabletki przeciw grypie, upsarin. Paracetamol Leki zawierające paracetamol są szczególnie niebezpieczne dla zwierząt starszych i cierpiących na niewydolność wątroby. Środek ten obniża gorączkę, jednak w dużych dawkach może być powodem poważnego uszkodzenia, a nawet martwicy wątroby, czego następstwem jest śpiączka i śmierć zwierzęcia. U psów obserwuje się silniejsze działanie toksyczne leków na bazie paracetamolu w połączeniu z kwasem acetylosalicylowym. Powodują one poważne uszkodzenie wątroby i nerek, a także zmiany w składzie biochemicznym krwi. Popularne leki na bazie paracetamolu to acenol, acetaminophen, apap, defalgan, eferalgan, panadol, paracetamol, analget, antidol, cefalgin, coffalgan, coldrex, dolores, saridon. Metamizol Metamizolu nie powinno się podawać zwierzętom z zaburzeniami układu krążenia krwi. Powoduje on zatrzymanie wody i sodu w organizmie, a w konsekwencji obrzęki zastoinowe. Pojawiły się także doniesienia o uszkodzeniach szpiku kostnego. Metamizol zawierają analgin, novalgin, pyralginum, gardan P, tolargin.

lek przeciwbólowy dla kota forum