Dla tygodnika „The Observer” Jan Paweł II jest przede wszystkim wielkim humanistą, który do ostatnich chwil życia chciał być przykładem głębokiej wiary dla innych: „Wniósł powiew nowego życia do Watykanu, który coraz bardziej sprawiał wrażenie instytucji zapatrzonej w siebie, tajnej i biurokratycznej”. Sobór Watykański II nazywa sumienie "najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka" i wyjaśnia: "W głębi sumienia człowiek odkrywa prawo, którego sam sobie nie nakłada, lecz któremu winien być posłuszny i którego głos wzywający go zawsze tam, gdzie potrzeba, do miłowania i czynienia dobra a unikania zła, rozbrzmiewa w sercu Był Wielki Piątek 25 marca 2005 roku. Jan Paweł II umiera na oczach świata. Nie uczestniczy w drodze krzyżowej w Koloseum, choć przewodniczył jej co roku od początku swojego pontyfikatu. Jan Paweł II. miłość czas. Człowiek szuka miłości, bo w głębi serca wie, że tylko miłość może uczynić go szczęśliwym. Jan Paweł II. miłość szczęście. Nie bójcie się słabości człowieka ani jego wielkości! Człowiek zawsze jest wielki, także w słabości. Dziwiszu. Wskazują, że Jan Paweł II też nie jest bez winy. Emerytowany ordynariusz diecezji krakowskiej przez cały pontyfikat Jana Pawła II był jego najbliższym współpracownikiem, miał dostęp do jego kalendarza, czasu i ucha. W watykańskich kuluarach dostał nieoficjalne przezwisko „Il Papa vuole”, czyli „Papież sobie życzy”. Pod hasłem "Jan Paweł II. Cywilizacja życia", obchodzony będzie w najbliższą niedzielę kolejny Dzień Papieski. U podstaw zaangażowania Jana Pawła II w obronę każdego ludzkiego istnienia była wizja "nowego humanizmu", opartego na prawidłowej koncepcji osoby ludzkiej. Sprawie tej poświęcił całe swe życie, poczynając od okresu krakowskiego aż do ostatnich dni pontyfikatu . Start / Cytaty / Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada…Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. Info: Przemówienie do mieszkańców Tondo, dzielnicy slumsów. Manilia, 18 lutego 1981 błądZgłoś błądKategorieczłowiekposiadanie Jan Paweł IIJan Paweł II (łac. Ioannes Paulus II), właśc. Karol Józef Wojtyła (ur. 18 maja 1920 w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie) – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup krakowski, kardynał, papież (16 października 1978 – 2 kwietnia 2005), sługa Boży Kościoła katolickiego, kawaler Orderu Orła Białego. Poeta i poliglota, a także aktor, dramaturg i pedagog. Filozof historii, fenomenolog, mistyk i przedstawiciel personalizmu chrześcijańskiego. Od 14 marca 2004 roku pontyfikat Jana Pawła II jest uznawany za najdłuższy, po pontyfikacie Świętego Piotra i bł. Piusa IX. Był papieżem przez 26 i pół roku (9666 dni). Długość jego pontyfikatu podkreśla także kontrast z papiestwem jego poprzednika Jana Pawła I, który papieżem był jedynie 33 dni. Jan Paweł II beatyfikował i kanonizował o wiele więcej osób niż jakikolwiek poprzedni papież. Ogłosił błogosławionymi w sumie 1338 osób, kanonizował 51 z wszystkich 482 świętych. Trudno powiedzieć, czy kanonizował więcej świętych niż wszyscy poprzedni papieże razem wzięci, ponieważ wiele zapisów wczesnych kanonizacji jest niekompletnych, zaginionych lub niedokładnych. Podczas swego pontyfikatu Jan Paweł II powołał więcej kardynałów niż którykolwiek z jego poprzedników. Na dziewięciu konsystorzach papież kreował kardynałami 231 duchownych katolickich. Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, niebędącym Włochem. Wielokrotnie sam przywoływał spełnione proroctwo Juliusza Słowackiego z wiersza "Słowiański papież". Wybór na głowę Kościoła osoby z kraju socjalistycznego wpłynął znacząco na wydarzenia w Europie wschodniej i Azji w latach 80. XX wieku. (Wikipedia) Janowi Pawłowi II udało się przekształcić rolę papiestwa. Dzięki niemu stało się ono rzecznikiem praw człowieka. Wykroczył więc on poza granice katolicyzmu, zwracając się do ludzi znajdujących się w różnych sytuacjach religijnych, społecznych i politycznych – Murzyn? – pytali rzymianie zgromadzeni na placu św. Piotra, gdy 16 października 1978 r. kard. Pericle Felici z balkonu bazyliki watykańskiej ogłosił nazwisko nowego papieża. Zdecydowana większość katolików na świecie nigdy wcześniej o nim nie słyszała. Kiedy Jan Paweł II umierał w 2005 r., sytuacja była diametralnie odmienna. Nie było chyba na świecie nikogo, kto nie rozpoznawał jego twarzy po trwającym niemal 27 lat pontyfikacie. Ludziom młodym słowo „papież” kojarzyło się wyłącznie z Janem Pawłem II. Na jego pogrzeb przyjechały do Rzymu 3 mln ludzi. Nikomu jeszcze w dziejach ludzkości nie udało się skupić takiej rzeszy na swoim pogrzebie. Wcześniej 1,4 mln żałobników po kilkanaście godzin stało w kolejce, by choć przez chwilę zobaczyć ciało papieża. Leon, Grzegorz, Mikołaj Bardzo szybko zaczęto nazywać Jana Pawła II Wielkim. Do tej pory przydomkiem tym zostało obdarzonych zaledwie trzech biskupów Rzymu i to z odległej epoki wczesnego średniowiecza: Leon I, Grzegorz I i Mikołaj I. Wszyscy oni zasłużyli się w umacnianiu prymatu papieskiego w Kościele. Wszyscy też zostali ogłoszeni świętymi. Leon I, zaliczany do grona ojców Kościoła i doktorów Kościoła, był papieżem w latach 440-461. W osobie następcy Piotra widział uobecnienie Chrystusa w Kościele. Uczynił z papiestwa najwyższą instancję jurysdykcyjną w świecie chrześcijańskim. Skutecznie bronił czystości wiary przed herezjami. Jego ujęcie zagadnienia dwóch natur w Chrystusie przyjął sobór w Chalcedonie (451). Leon I ocalił też Rzym od zniszczenia przez Hunów i Wandalów. Grzegorz I był biskupem Rzymu w latach 590-604. Podpisywał się: Servus servorum Dei (Sługa sług Bożych). Jako pierwszy papież wysłał misjonarzy do ludów pogańskich. Uporządkował śpiew liturgiczny, który stał się znany jako chorał gregoriański. Ustalił ostatecznie Kanon rzymski, wprowadził do Mszy św. modlitwę „Ojcze nasz”, a językiem liturgii Kościoła zachodniego ustanowił łacinę, mimo że nie była powszechnie znana. Zapoczątkował naukę o czyśćcu. Należy do grona doktorów Kościoła. Niedługo po śmieci został ogłoszony świętym przez aklamację Rzymian: „Santo subito!” – tę samą, która zabrzmiała na pogrzebie Jana Pawła II. Mikołaj I był papieżem w latach 858-867. Tak jak Leon I uważał, że jest zastępcą Chrystusa na Ziemi i zwierzchnikiem całego Kościoła, któremu podlegają także władcy świeccy. Wdał się w spór o obsadę patriarchatu w Konstantynopolu, co doprowadziło do trwającej kilkanaście lat schizmy. Sam Mikołaj został ekskomunikowany przez synod w Konstantynopolu za używanie w wyznaniu wiary dodatku „Filioque”, wskazującego na pochodzenie Ducha Świętego nie tylko od Ojca, ale także od Syna. Bronił nierozerwalności małżeństwa. Znany był też z ascetycznego życia i głębokiej pobożności. Jak na tym tle przedstawiają się zasługi Jan Pawła II, które upoważniałyby do nazwania go Wielkim? Ludzie mu współcześni pozostają pod wpływem jego osoby i nauczania, nie mając jeszcze wystarczającego dystansu, by na chłodno określić jego miejsce w historii Kościoła i świata. Ocenę papieża „z rodu Polaków” należy więc zostawić potomnym. Dopiero oni będą w stanie obiektywnie zobaczyć, co z jego nauczania i dzieł apostolskich przetrwało próbę czasu. Choć więc nie wiadomo, czy przydomek „Wielki” ostatecznie pozostanie przy imieniu Jana Pawła II, można zastanawiać się, dlaczego taki tytuł mógłby mu przysługiwać. Postać formatu światowego Marco Politi, watykanista włoskiego dziennika „La Repubblica”, twierdzi, że „Karolowi Wojtyle udało się stopić w jedno w swojej osobie – a jest to bardzo rzadki koktajl! – człowieka wiary, filozofa historii, wielkiego człowieka przekazu i przywódcę geopolitycznego. Stał się on osobą interesującą nie tylko dla katolików, ale także dla żydów, muzułmanów, a nawet dla agnostyków, którzy podziwiali go za zaangażowanie w obronę praw człowieka, przeciwko wojnie, nadanie globalizacji ludzkiego oblicza”. Już w 1995 r. Politi pisał o Janie Pawle II, że „świat nie znajduje dzisiaj żadnego innego przywódcy poza głową Kościoła katolickiego”. Choć „był przedstawicielem swojej religii, podejmował problemy światowe, np. dialogu międzyreligijnego, gospodarki światowej, stosunków między bogatą Północą i biednym Południem, refleksji historycznej nt. błędów Kościoła w historii”. Zdaniem Politiego, gdyby papież „zajmował się tylko swoją ojczyzną, Polską, jego oddziaływanie miałoby bardzo ograniczony zasięg, nie byłby wielką osobistością. Ale on zajął się i wolnością w Ameryce Łacińskiej, i zapoczątkowaniem nowych stosunków między różnymi kulturami, czego wyrazem było wezwanie przywódców wszystkich religii na modlitwę do Asyżu... W ten sposób stał się postacią formatu światowego”. Przede wszystkim jednak „odnowił rolę papiestwa”. „Do 1978 r. papież był ważną postacią jedynie dla katolików i osób zajmujących się ekumenizmem. Oczywiście, także Pius XII, Jan XXIII i Paweł VI zajmowali się polityką. Zawsze jednak byli postrzegani jako przywódcy katolików. Janowi Pawłowi II udało się przekształcić rolę papiestwa. Dzięki niemu stało się ono rzecznikiem praw człowieka. Wykroczył więc on poza granice katolicyzmu, zwracając się do ludzi znajdujących się w różnych sytuacjach religijnych, społecznych i politycznych” – podkreśla włoski publicysta. Napis cytat na ścianę Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest i nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. Jan Paweł ll. Kolornik Opis Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest i nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi. Naklejka wykonana z samoprzylepnej matowej bezwonnej folii. Naklejka wycięta po obrysie, nie posiada tła, tłem jest powierzchnia na której zostanie naklejona. Wzory naklejone na ścianie lub inne płaskie powierzchnie nie odkleją się przez długie lata, pod warunkiem aplikowania jej zgodnie z instrukcją naklejania. Montaż naklejki za pomocą papieru transferowego. Na naklejkę jest nałożony papier transferowy, za pomocą którego wszystkie elementy naklejki w całości możemy przenieść na powierzchnię naklejaną, jak również można porozcinać poszczególne elementy i nakleić według własnego uznania. Zobacz koniecznie instrukcję naklejania Więcej informacji na często zadawane pytania wFAQlub zapraszamy do kontaktu telefonicznego. Jeżeli nie znalazłeś interesującego Cię wzoru, rozmiaru lub chciałbyś go zmodyfikować napisz do Nas lub zadzwoń. Szczegóły produktu Dodatkowe informacje ZALETY NASZYCH PRODUKTÓW Wzory naklejone na ścianie lub inne płaskie powierzchnie wewnątrz pomieszczeń nie odkleją się przez długie lata, pod warunkiem aplikowania jej zgodnie z instrukcją naklejania. Łatwo utrzymać w czystości ( można je myć ) Naklejone sprawiają wrażenie jak namalowane. Bogata paleta kolorów do wyboru. Z powodzeniem można stosować je w pomieszczeniach takich jak kuchnia, łazienka oraz na zewnątrz np. okna lub na samochodzie. Naklejać można na różne powierzchnie: ściany, szyby, meble, zasadniczo na wszystkie gładkie powierzchnie. Materiał używany przez nas do produkcji naklejek gwarantuje, że można go stosować np. w pokoju dziecięcym. Jest w 100% bezpieczny. Trwałość naklejek wystawionych na warunki zewnętrzne min 3-4 lata. TECHNIKA WYKONANIA Naklejka nie posiada tła, jest wycięta po obrysie, czyli np. jeżeli naklejka to napis, na ścianie zostaną tylko literki. Naklejki produkowane z folii matowej barwionej, co gwarantuje intensywny kolor , który nigdy nie zmieni barwy, w porównaniu z naklejkami drukowanymi Folia bezwonna Folia z której produkowane są naklejki posiada certyfikaty ISO9001 ISO14001 ISO50001. ROZMIAR NAKLEJKI Naklejki dostępne są w kilku rozmiarach oraz w układzie poziomym oraz pionowym. MONTAŻ NAKLEJKI papier transferowy naklejka podkład Naklejka składa się z 3 warstw, papier transferowy pomaga przenieść naklejkę w całości bez potrzeby przeklejania poszczególnych elementów. Wzory naklejone na ścianie lub inne płaskie powierzchnie nie odkleją się przez długie lata, pod warunkiem aplikowania jej zgodnie z instrukcją naklejania. Zobacz koniecznie instrukcję naklejania ELASTYCZNY ROZMIAR Naklejkę możemy rozmiarem dostosować do posiadanego miejsca, rozcinając i przyklejając elementy według własnego uznania. po naklejeniu przykładowej naklejki pozostaną na ścianie tylko litery bez tła. LUSTRZANE ODBICIE Naklejka może zostać wykonana w odbiciu lustrzanym, jeżeli jest dostępna taka opcja. Więcej informacji na często zadawane pytania w FAQ lub zapraszamy do kontaktu telefonicznego. Jeżeli nie znalazłeś interesującego Cię wzoru, rozmiaru lub chciałbyś go zmodyfikować napisz do Nas lub zadzwoń. Uroczystości odbyły się w dniu 102. rocznicy urodzin papieża Polaka. To święto dla szkoły, parafii i miejscowości. Do kościoła wprowadzono także relikwie św. Jana Pawła rozpoczęła Msza św., podczas której biskup tarnowski Andrzej Jeż poświęcił sztandar. W szkole uczy się 350 uczniów.– Dziś ważny dzień dla naszej szkoły, papież zostaje naszym patronem. – Jest autorytetem, wyjątkowym człowiekiem. – W szkole i w rodzinach opowiada się o Janie Pawle II i dużo możemy się o Nim dowiedzieć. Papież pokazał nam jak żyć, czym się kierować, że religia jest jedną z ważniejszych rzeczy w życiu. – Był bardzo wielkim Polakiem, że został papieżem. mówi dyrektor szkoły Stanisław Tabor, uroczystość miała się odbyć dwa lata temu, w setną rocznicę urodzin św. Jana Pawła II, ale z powodu pandemii i obostrzeń została przesunięta na dziś ( Uczniowie, nauczyciele i rodzice zdecydowali, że patronem szkoły zostanie św. Jan Paweł II. To niezwykły Polak, wielki papież, wspaniały człowiek, przykład silnego charakteru oraz postawy pełnej miłości i szacunku wobec drugiego człowieka. Jan Paweł II jest doskonałym wzorem dla naszej szkoły, najbardziej ukochał młode pokolenie. Chcemy, aby te wartości jakie przekazywał, czyli miłość do Boga, ojczyzny i drugiego człowieka były przekazywane młodym pokoleniom, bo dziś młodzież jest narażona na wiele zagrożeń. tarnowski Andrzej Jeż zachęcał uczniów, by tak jak św. Jan Paweł II, stawiali sobie wymagania, kształtowali swój charakter, dostrzegali obok siebie ludzi potrzebujących i dążyli do świętości.– Oblicze Jana Pawła II może być współczesne przez dar dobrych rodziców i wychowawców. Myślę, że to jest też droga dla grona nauczycieli szkoły w Radomyślu Wielkim. Najbliżsi współpracownicy papieża, którzy spędzili z Nim wiele lat życia podkreślają, że Jan Paweł II przeżywał codzienność w głębokiej miłości do Boga i drugiego człowieka – powiedział biskup radiu RDN. do uroczystości był konkurs wiedzy o patronie. Były też konkursy plastyczny i recytatorski oraz pielgrzymka do Wadowic i Mszy św. uroczyście wniesiono relikwie św. Jana Pawła II – mówi proboszcz parafii w Radomyślu Wielkim ks. Rafał Ciecieręga.– Relikwie otrzymaliśmy od kardynała Stanisława Dziwisza. Jan Paweł II w naszej społeczności jest osobą bardzo często wspominaną. Ludzie często modlą się za wstawiennictwem papieża Polaka. wniósł do świątyni Kacper, uczeń klasy ósmej szkoły podstawowej im. św. Jana Pawła II w Radomyślu Wielkim. Ks. prof. dr hab. Andrzej Szostek Wojtyłę przede wszystkim fascynował człowiek i jego spełnianie się poprzez miłość, której szczególnym wyrazem jest miłość oblubieńcza. Swoją filozoficzną drogę rozpoczął od rozważań nad miłością międzyosobową, aby później sięgnąć do fundamentów antropologicznych w studium „Osoba i czyn” i dalej, aby w „Mężczyzną i niewiastą stworzył ich” pokazać całą pełnię człowieka w perspektywie teologicznej. Jan Paweł II był rzecznikiem i piewcą kultury, która pokazuje wielkość człowieka i podnosi do Boga – uważa ks. prof. Andrzej Szostek, uczeń Karola Wojtyły i jego następca na katedrze etyki KUL. KAI: Jan Paweł II był Wielkim Papieżem, ale za co konkretnie go cenimy? Ks. prof. Andrzej Szostek, filozof, były rektor KUL: Różni ludzie cenią go za różne rzeczy. Najbardziej za to, że był na ludzi otwarty, a oni byli przekonani, że naprawdę ich kochał miłością niesentymentalną. Potrafił stawiać wymagania i to bardzo wysokie. Płynęły one z jego wiary w Boga i troski o to, aby człowiek nie zatracił swego jedynego życia, jakie zostało mu dane. Kochają go również za to, że nie bał się ludzi. Pamiętamy ciągnące się w nieskończoność audiencje ogólne, audiencje prywatne po Mszach św. oraz spotkania podczas pielgrzymek na całym świecie. Także i to, że podczas posiłków nigdy nie był sam i zawsze miał jakichś gości. Podobnie spotkania z młodzieżą. Pamiętajmy, że młodzież jest szczególnie wyczulona na wszelki fałsz. Wiemy też, że politycy chcąc sobie „kupić” młodzież, studiują jakieś gesty, albo używają słów zachęty, aby zaskarbić sobie jej życzliwość. Papież nigdy tego nie robił, a u młodych ludzi miał wielki prestiż. Nie pomniejszając swoich wymagań, po prostu ich lubił, chętnie się z nimi spotykał, czasami się podroczył i pożartował. Powinniśmy go cenić przede wszystkim za nauczanie jakie po sobie pozostawił, a z tym nie jest chyba najlepiej? – Są też tacy, którzy cenią Jana Pawła II za jego słowa, którymi dzielił się z nami w swoich encyklikach, podczas pielgrzymek i w innych dokumentach. Raczej bardziej cieszymy się niż go słuchamy. Nadszedł czas, aby przy okazji beatyfikacji i po niej jeszcze raz do tych tekstów sięgnąć i wydobyć z nich to, co najważniejsze. Jak na nasze możliwości papież Wojtyła zbyt szybko żył i nauczał. Nie nadążaliśmy za nim i nie przemyśleliśmy do końca jego nauczania. Przede wszystkim był świętym. Żył Panem Bogiem i to Jemu oddał całe swoje życie i posługę. Ta jego determinacja i głębia oddania Panu Bogu ma decydujący wpływ na to, z jakim szacunkiem odnosimy się do niego. Nie nadążamy za recepcją myśli Jana Pawła II, często z braku czasu, czy lenistwa. Chyba zbyt mało wiemy o papieżu Wojtyle filozofie, teologu, myślicielu. – W prostych słowach trudno przedstawić np. poglądy filozoficzne Jana Pawła II. Z nimi wiąże się wiele anegdot. Kiedy Wojtyła był kardynałem to powiedział jednemu z księży, że za swoje złośliwości będzie w Czyśćcu cierpiał. Ksiądz odpowiedział mu, że nawet wie jaką pokutę dostanie: będzie musiał czytać „Osobę i czyn”. Taka już była sława tego najważniejszego dzieła filozoficznego Karola Wojtyły. Co w niej jest najważniejsze? – Dwie rzeczy są ważne. Jedna to jego koncepcja wolności, którą nazywa „transcendencją osoby w czynie”. A druga to zarys tzw. „teorii uczestnictwa”. W sprawie wolności papież kładzie nacisk na to, że najbardziej newralgicznym momentem tej wolności nie jest możliwość wyboru naszych różnych zachowań, dóbr zewnętrznych, które możemy nabyć, lecz wolność to kształtowanie siebie samego poprzez te wybory. Jeśli mówimy o kształtowaniu siebie samego to Wojtyła nazywa to „transcendencją osoby w czynie”. „Transcedo” znaczy „przekraczam”. Znaczy to, że człowiek jest zdolny przekraczać sam siebie, sam siebie posiadać i o sobie stanowić. To jest „pionowa struktura wolności”, w której ja jestem panem samego siebie, a wybierając coś staję lepszy, gorszy, mniej czy bardziej dojrzały. Ostatecznie wolność jest po to, aby siebie dać drugiej osobie. Wielkość człowieka polega na tym, że staje się bardziej sobą w darze. Tak jak sam istnieje z daru, tak sam siebie spełnia w darze dla drugiej umiłowanej osoby. oceń artykuł

człowiek jest wielki jan paweł ii